Fietsexcursie ‘Op zoek naar de Hunze in en om de stad Groningen’

Fietsexcursie ‘Op zoek naar de Hunze in en om de stad Groningen’

Dit evenement heeft reeds plaatsgevonden.

De ontbrekende schakels van de Hunze tussen het Zuidlaardermeer en het Eemskanaal

Datum: Op eigen gelegenheid
Woonschepenhaven, Vlakbij Sontbrug - Sint Petersburgweg
9723 CJ Groningen
Er-op-uit
Maximum aantal inschrijvingen bereikt
20 km
Dit evenement heeft reeds plaatsgevonden.
Deel deze activiteit

Tijdens deze tocht volg je de sporen van het Groningse deel van de Hunze. In de provincie Groningen loopt de Hunze van het Zuidlaardermeer tot aan het Reitdiep ten noorden van de stad, waar Hunze en Drentsche Aa samenvloeien. Onder leiding van de gidsen fiets je vandaag het zuidelijke deel (20 km) van de totale route: van het Eemskanaal naar het Hunzedal. Stroomopwaarts als het ware, van de drukte en de rafelranden van de stad naar de rijke natuur rond het gemaal bij Onnen, middenin het Hunzedal. Het Onnergemaal ligt in het hart van het Hunzedal, aan de oever van de Hunze. Bovenop heb je een geweldig uitzicht over uitgestrekte moeraslanden, een vogeleldorado. En op de koop toe krijg je hier de mooiste skyline van de stad Groningen.

(Het andere, noordelijke deel van de Hunze – van het Eemskanaal naar het Reitdiep – komt een volgend jaar in het excursieprogramma.)
De Hunze heeft een grote rol gespeeld bij de ontwikkeling van de stad Groningen. Vanaf de achtste eeuw v.C. is er bewoning op de plek waar nu de stad Groningen ligt. Hoog en droog op de Hondsrug, vlakbij het water van de Drentse Aa aan de westkant, en de Hunze in het oosten. Een stad heeft water nodig maar er was ook een continue strijd tegen het water. Vanuit het zuiden kwam het water via de Hunze uit het hoger gelegen Drenthe en vanuit het noorden vanaf de zee. Om de afstroom te bevorderen werd de loop van de Hunze voortdurend aangepast. Rivierkronkels werden afgesneden en nieuwe lopen werden gegraven. Om het Hunzewater naar zich toe te halen, liet de stad rond 1400 een kanaal van 6 km graven, vanaf het huidige Waterhuizen naar de Oosterhaven. Als gevolg daarvan is een flink deel van de oude Hunze grotendeels drooggevallen en nauwelijks meer als Hunzebedding te herkennen. Maar wie goed kijkt, ziet op allerlei plekken in het gebied de Hunzesporen.