Olle Weem en Klutenplas onderdeel van kunstroute Kerstvloed 1717

Olle Weem en Klutenplas onderdeel van kunstroute Kerstvloed 1717

Dit evenement heeft reeds plaatsgevonden.

Zestien kunstenaars maakten op 13 locaties een landschaps-kunstwerk dat verband houdt met de kracht van water. Olle Weem en Klutenplas zijn 2 van deze bijzondere plekken langs de Noord-Groningse kust die deel uitmaken van de kunstroute Kerstvloed 1717.

De kunstroute is van 1 juli tot en met 1 oktober 2017


Datum: Op eigen gelegenheid
Exposities
Dit evenement heeft reeds plaatsgevonden.
Deel deze activiteit

Het is dit jaar 300 jaar geleden is dat onze kust getroffen werd door een zware stormvloed die duizenden mensen het leven kostte. De Kerstvloed van 24 december  1717 is de grootste Nederlandse natuurramp in de afgelopen vier eeuwen.
De kunstwerken laten zien dat de omgang met het water nog altijd actueel is.

Hoe verhouden wij ons nu ten opzichte van water en natuur?
Deze vraag doet ook vandaag de dag menig discussie oplaaien. Klimaatverandering, de ontkenning van Trump, het smelten van ijskappen, natuurrampen en het belang van een gezamenlijk klimaatakkoord zijn onderwerpen die dagelijks in het nieuws komen. Daarmee is het thema actueler dan ooit.

De kunstenaars komen uit hedendaagse vloedgebieden als Indonesië (zeebeving, 2004), Japan (tsunami, 2011) en USA/New Orleans (Katrina flood, 2005). Daarnaast zijn er ook kunstenaars uit kustgebieden als Nederland, Duitsland en Denemarken.

De kunstroute is van 1 juli tot en met 1 oktober 2017 gratis te bezoeken en loopt van Vliedorp, Pieterburen, Westernieland, Den Andel en Warffum tot Noordpolderzijl.

Kunstroute - Kerstvloed 1717

Klutenplas:
Jette Mellgren & Jan Johansen – Consolation Houses

Natuur, kunst en cultuur ontmoeten elkaar in perfecte harmonie bij de Deense kunstenaars Jette Mellgren en Jan Johansen. Ze maken kunstwerken van natuurlijke materialen als takken, stammen, riet en twijgen. Traditionele weef- en vlechttechnieken passen ze op innovatieve wijze toe. Hierdoor ontstaan kunstwerken in het landschap die uitnodigen om op een andere manier naar onze natuurlijke omgeving en cultuur te kijken.

Het kunstwerk dat  Mellgren en Johansen bij de Klutenplas maakten, bestaat uit drie hoge huisjes met een nestvormig dak. Ze zijn gemaakt van stammen en takken van verschillende bomen uit de omgeving en in diverse vlecht-technieken uitgevoerd. Ze doen denken aan torens van religieuze gebouwen als tempels, kerken en moskeeën. Met zijn drieën staan ze naast elkaar in het lege, verlaten overgangsgebied tussen land en zee.

Al eeuwenlang kampt de mensheid met de grillen van de natuur, ook in dit gebied van Groningen. Hoe gaan we om met angst, verlies en dood? Waar zoeken we naar verklaringen? En waar zoeken we troost? Rampen zijn van die momenten – hoe vreemd ook  – waarop we een enorme saamhorigheid voelen. We realiseren ons dat we allemaal mensen zijn met dezelfde basisbehoeften. Het kunstwerk van Mellgren en Johansen richt zich op het spirituele herstel dat we als mensen zoeken na een ramp. De Consolation Houses staan symbool voor nieuw leven, een plek om te dromen en te hopen op een veilige toekomst voor iedereen.

Olle Weem:
Valerie van Leersum – Waar de laatsten zijn weggegaan

Valerie van Leersum maakt beelden en installaties die een verbinding aangaan met een plek of een geschiedenis. In haar werk zoekt ze altijd naar ontbrekende puzzelstukjes in bestaande verhalen. Met een mengeling van feit en fictie vertelt ze een mogelijke geschiedenis.

Van Leersum plaatste een installatie in de vorm van een aanlegsteiger op Olle Weem, een wierde die stamt uit het begin van onze jaartelling. In de middeleeuwen ontstond hier het dorpje Vliedorp, wat ‘vluchtplaats’ betekent. Tijdens de kerstvloed van 1717 zijn hier 32 huizen, 48 mensen, 142 koeien, 29 paarden, 16 varkens en 194 schapen verdronken. Twaalf grafzerken en een aantal bomen is alles wat rest van Vliedorp.

De steiger staat symbool voor de overgang tussen land en water. De plek waar je mensen uitzwaait en opwacht, waar je vol verlangen kan turen naar hetgeen je verwacht of mist.
Staand op de wierde zie je de steiger voor je het landschap in steken. Op de steiger zijn beeldende elementen aangebracht die verwijzen naar de 48 verdronken inwoners van Vliedorp en refereren aan waarschuwingsmethodes bij overstromingen. De steiger is onbegaanbaar en ligt als onbereikbaar baken voor je uit. Het schept de mogelijkheid om wat langer stil te staan bij onze relatie tot de zee en het water.