Filmtip: waddenfilm Silence of the Tides
Zinderende zonsondergangen, geweldige onderwaterbeelden, een fanfare op een boerenkar
10 maart 2022 gaat de waddenfilm Silence of the Tides in de bioscoop in première, een absolute aanrader voor natuur- en waddenliefhebbers.
26 januari 2022 – 10 maart 2022 gaat de film Silence of the Tides in de bioscoop in première, een absolute aanrader voor natuur- en waddenliefhebbers. Zinderende zonsondergangen, geweldige onderwaterbeelden, een fanfare op een boerenkar: de film toont een veelzijdig beeld van het Waddengebied. Lees hieronder het interview met regisseur Pieter-Rim de Kroon.
Silence of the Tides is vooral een filmervaring. Wat opvalt is het ontbreken van uitleg. Regisseur Pieter-Rim de Kroon laat de beelden voor zichzelf spreken. Zonder commentaarstem, zonder interviews of ondertiteling. Waar het zich afspeelt en wat we zien, blijft onbesproken. “Deze film draait om beleving. Het leuke aan film is, dat je kunt laten zien en voelen. Uitleg vind ik niet zo relevant. Dan verliezen de beelden hun betekenis.” De Kroon zet de kijker aan het werk. “Zoek en ontdek je eigen verhaal in de beelden”, raadt hij aan.
Beschermersactie
Op zaterdag 26 maart a.s. om 15.30 uur is er een speciale filmvertoning voor Beschermers in Forum Groningen. Regisseur Pieter-Rim Kroon is aanwezig voor een Q&A! Beschermers betalen € 9,00 in plaats van € 11,00. Klik hier om kaarten te reserveren en maak gebruik van de actiecode: BESCHERMER
"De Waddenzee is een gigantisch kostbaar gebied, waar de natuur zich manifesteert in al haar schoonheid"
Harde werkelijkheid
De beelden fascineren en schilderen een sfeerimpressie van het hele Waddengebied, van Nederland tot aan Denemarken. “De Waddenzee is een gigantisch kostbaar gebied, waar de natuur zich manifesteert in al haar schoonheid”, legt De Kroon uit. Toch is het geen natuurfilm. Verwacht geen stoet aan lieve zeehonden, wonderen der natuur en pittoreske dorpstaferelen, al zitten die er zeker in. De Kroon toont de harde werkelijkheid. “De natuur is stoer, ruw, koud en winderig. Mannetjes zeehonden bijten elkaar tot bloedens toe, zeker de grijze zeehond. De natuur is bruut. Iedereen eet elkaar op. Krabben eten garnalen, lepelaars eten krabben. Ook dat wil ik laten zien.”
Filmpersonages
Het meest bijzondere specimen in de Waddenzee vindt De Kroon de mens. De postbode op zijn spoortreintje, de organist in een middeleeuws kerk, de vuurtorenwachter op Terschelling: ook deze filmpersonages maken volgens hem onlosmakelijk deel uit van het Waddengebied. De mens gedraagt zich merkwaardig, stelt hij vast. “Mensen willen alles weten en bezitten. Ze eigenen zich het gebied toe.”
"Ik hoor dat de film er bij veel mensen inhakt, ook emotioneel. Hij komt binnen en blijft nog tijdenlang nagonzen."
Geluid de hoofdrol
Stil, zoals de titel aangeeft, blijkt het wad allesbehalve. Het geluid overdondert, muisstil is het nooit. “Geluid speelt de hoofdrol. Zelfs op een windstille dag hoor je het gegorgel van kokkels onder je voeten. In een broedkolonie is het vaak een enorme herrie.” Met abrupte overgangen, tussen kalmte en herrie, maakt hij de contrasten voelbaar. Na het oorverdovende geluid van een F-16 ontploft een container op de Vliehors en vliegt een grote groep vogels op, maar strijkt direct weer neer als de herrie verdwenen is. Daar zit een oordeel in, erkent hij. “Ik heb de ruwheid van de mens willen laten zien, maar ook het gemak waarmee de natuur zich aanpast. Ik wil niets opdringen, maar ik hoor dat de film er bij veel mensen inhakt, ook emotioneel. Hij komt binnen en blijft nog tijdenlang nagonzen.”
Barre omstandigheden
Wie de beginbeelden ziet, krijgt het vanzelf koud. Stuivend sneeuw, ijsschotsen: het filmen in het veld moet afzien zijn geweest. “IJskoud was het, met windkracht 9 en een dramatische gevoelstemperatuur. Dan sta je uren buiten. Om de camera te bedienen moesten mijn handschoenen uit. Helemaal geweldig. Dan ben ik echt blij.” Zijn crew – onder meer natuurfilmer Dick Harrewijn en geluidsman Victor Dekker – is uit hetzelfde hout gesneden. “Ik heb ze gevraagd: geen restaurants, broodtrommel mee, ’s nachts om drie uur draaien, liefst als het stormt en regent: ga je mee op avontuur?”
Timelapse-montages
Bijna onwerkelijk zijn de timelapse-montages; zes uur eb en vloed, ingekort tot een korte scène. Eigenlijk heeft De Kroon een hekel aan traditionele timelapses. MTV-clips, noemt hij ze, met jagende luchten en bibberende beelden. “Terwijl het wad juist rust en ruimte ademt. Met een speciale techniek zie je het water stijgen of dalen, terwijl het beeld kalm blijft. De timelapses vormen het pulserende hart van de film. Ze hebben iets magisch.”
Ademhalend organisme
Zelf is De Kroon enorm onder de indruk van het Waddengebied. Hij houdt er zielsveel van, als jongetje al, toen hij er in de jaren zestig op vakantie kwam. “Het getijdeproces vond ik magisch, nog altijd. Mijn film toont het Waddengebied als één groot ademhalend organisme. Met repeterende patronen. Van eb en vloed, dag en nacht, leven en dood, de seizoenen. Zelfs de kosmos pulseert. Sta ik ’s nachts op het wad, met boven me een immense sterrenhemel, dan voel ik me als mens nietig. Hopelijk ervaart de filmkijker dat ook.”
-
Interessante links
- Meer kijktips
- Dollardgebied
- Waddenkust
Blijf op de hoogte van het nieuws uit Het Groninger Landschap
Het formulier is succesvol verzonden. Terug naar de homepagina