Boerderij Euvelgunnerheem
De boerderij en het omliggende land vormen een groene oase te midden van stedelijke bebouwing en bedrijvigheid in Stad. Euvelgunnerheem was het thuis van Thies Dijkhuis, de laatste boer van Euvelgunne. Dijkhuis heeft zich zijn hele leven ingezet voor de bescherming van de Hunze tegen de oprukkende stad.
Groene oase
In maart 2019 overleed Thies Dijkhuis, de laatste boer van Euvelgunne. Zijn leven lang woonde hij op de boerderij Euvelgunnerheem in Euvelgunne, aan de oude bedding van de Hunze. Samen met broer Teun en zus Fré heeft hij zich ingezet om de Hunzezone te behouden tegen de oprukkende stad. Nu vormen zijn boerderij en het omliggende land een oase te midden van stedelijke bebouwing en bedrijvigheid. Fietsers en wandelaars genieten van de natuur en de eeuwenoude historie in vorm van de kleine landbouwperceeltjes, het water en de boerderij.
De boerderij en het land eromheen zijn nagelaten aan Het Groninger Landschap. Euvelgunnerheem wordt gerestaureerd en krijgt in de toekomst een nieuwe bestemming.
“Boerderij Euvelgunnerheem is meer dan 350 jaar oud.”
Ouder dan gedacht
Bouwhistorisch onderzoek heeft aangetoond dat boerderij Euvelgunnerheem meer dan 350 jaar oud is. Dat is veel ouder dan in de eerste instantie werd vermoed. Bewijs voor de leeftijd is gevonden in de gebinten die bestaan uit 17e eeuws grenenhout uit Scandinavië.
Door de breedtes van de jaarringen van het hout als een streepjescode te vergelijken met ander oud hout is er te achterhalen wanneer en waar het hout gekapt is. Daaruit blijkt dat het grenenhout in 1666 als grove den in Zuid-Zweden is gekapt.
De leeftijd van een boerderij kan je niet altijd afleiden aan de stijl en leeftijd van het voorhuis. De schuren daarachter zijn vaak ouder. De oudste onderdelen van een schuur zijn meestal de grote gebinten die het dak dragen. De grote gebinten worden haast nooit vervangen en zijn dan ook geschikt om te onderzoeken hoe oud een boerderij echt is.
Dat het hout voor de gebinten in Euvelgunnerheem helemaal uit Scandinavië werd gehaald is makkelijk te verklaren. Door de groeiende welvaart in de 16e en 17e (Gouden) eeuw was de vraag naar hout in de scheeps- en woningbouw enorm. Het gangbare eikenhout uit eigen land werd steeds schaarser en daarom ging men op zoek naar alternatieven. In het begin van de 17e eeuw kwam de houthandel met Scandinavië goed op gang. De uitgestrekte dennenbossen in met name Zuid-Zweden vormden een rijke houtbron voor gebinten, kapconstructies en spanten in Holland. Naar nu blijkt, kwam het hout ook in Groningen terecht.
Vereeuwigd
Thies Dijkhuis, de laatste boer van Euvelgunne, is vereeuwigd met een standbeeld bij zijn oude boerderij de Euvelgunnerheem. Teun en Fré Dijkhuis, de broer en zus van Dijkhuis, hebben het beeld onthuld. Het bronzen beeldje is gemaakt door kunstenaar Cindy Sprokel in opdracht van Bedrijvenvereniging Zuidoost en Het Groninger Landschap.
Documentaire
In 2018 heeft filmmaker Tom Tieman een documentaire gemaakt over het leven én het levenswerk van Thies Dijkhuis. De documentaire ‘De laatste boer van Euvelgunne’ is online te zien.
Steun het Thies Dijkhuisfonds
Ter nagedachtenis aan Thies Dijkhuis (1946-2019) en om zijn levenswerk voort te zetten, heeft Het Groninger Landschap het Thies Dijkhuisfonds in het leven geroepen. Alle bijdragen aan dit fonds worden volledig gebruikt voor de instandhouding van de boerderij, het beheer van de Hunzezone en het verdere herstel van de Hunze in de stad Groningen.
Bezoekersinformatie
Boerderij Euvelgunnerheem is niet toegankelijk voor publiek. De boerderij wordt bewoond totdat de restauratie start.
Locatie
Euvelgunnerweg 27
9723CV Groningen
Contact
050-3135901
info@groningerlandschap.nl
Op de kaart
Erfgoed in Groningen
Groningen is rijk aan bijzonder erfgoed. Zonder de karakteristieke boerderijen, molens en borgen zou het Groninger landschap een lege huls zijn. Erfgoed is mensenwerk, het zijn plekken waar vele verhalen aan verbonden zijn. Het Groninger Landschap beschermt erfgoed door eigenaar te worden, van statige borgen tot molens en nog veel meer. Waar mogelijk stellen we ons erfgoed open. Zodat ons erfgoed verbonden blijft met Groningers. Ontdek welk Groninger erfgoed een bezoek waard is.
